بررسی عملکرد حسگرهای نوری مبتنی بر ساختار های جاذب کامل پلاسمونیک

حسگری دقیق ضریب شکست با استفاده از متامتریال های پلاسمونیک، یکی از زمینه های مورد توجه در طراحی حسگرهای نوری است. از آنجاییکه تغییرات سیستماتیک در طیف های جذب برای حسگری ضریب شکست بسیار سودمند می باشد. لذا طرح های متنوع جاذب های کامل پلاسمونیک ارایه شده، توانسته اند کاربردهای بالقوه ی مهمی را در افزایش حساسیت حسگری ضریب شکست و بهبود طیف سنجی مربوطه فراهم نمایند. در این مقاله به منظور تایید راندمان بهینه این دسته از حسگرهای نوری، ابتدا به پارامترهای موثر در بازدهی حسگرهای تشدید پلاسمون سطحی اشاره شده، سپس ساختار و عملکرد برخی از جاذب های کامل پلاسمونیک با بیان مزایای بالقوه و میزان بهره وری شان بر بررسی می گردد.

Keywords:

حسگری نوری , حساسیت ضریب شکست , جاذب هایکامل پلاسمونیک