انتخاب سطح مقطع مناسب تونل های شهری با توجه به نشست سازه های مجاور

مقاله حاضر به انتخاب سطح مقطع مناسب تونل های مترو به عنوان تونل های متداول شهری، با توجه به نشست حاصل ازتونل سازی در زیر سازه های مجاور تونل پرداخته است. یکی از مباحث مهمی که در طراحی تون لهای مترو باید از همان ابتدا تعیین تکلیف شود، انتخاب سطح مقطع مناسب برای آنها می باشد، چونکه سطح مقطع تونل یکی از پارامترهای کنترل کننده نشست سطح زمین بوده و این مساله در محیط های شهری اهمیت بسزایی دارد، لذا در این تحقیق ضمن معرفی دو سطح مقطع مرسوم برای تونل های مترو، تاثیر نشست ناشی از اجرای آنها بر ساختمان های مجاور نیز بررسی شده است . منحنی نشست حاصل از این دو نوع روش اجرا با استفاده از روش های تجربی و عدد برای خط دو متروی تبریز رسم گردیده و با توجه به مسیر این خط، این دو روش اجرا با هم مقایسه شده است. در نهایت با توجه به نشست حاصل از اجرای تونل و موقعیت سازه های مجاور نسبت به محور تونل، روش اجرای تونل تکی برای خط دو متروی تبریز انتخاب گردیده است.

Keywords:

تاثیر تونلسازی بر سازه های مجاور , نشست , سطح مقطع تونل مترو