بررسی سبک های علم مدیریت روی افراد

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین سبک های مدیریتی با انگیزش فردی کارکنان در آموزش و پرورش است. روش این پژوهش مقطعی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان نواحی 1 و 2 آموزش و پرورش شهر شیراز که شامل 201 نفر بود. نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های سبک مدیریت و انگیزش فردی کارکنان استفاده گردید پرسشنامه هابین 132 نفرتوزیع شدکه درکل 132 نفر پرسشنامه هارا بازگرداندند.باتوجه به جدول ککران که یک افت استاندارد برای پرسشنامه های بازگشتی در نظردارد که این افت در حد 15 درصد در نظر گرفته می شود بنابراین در این پژوهش حداقل 132 پرسشنامه مورداستفاده قرارگرفته شد. روایی پرسشنامه ها براساس روایی محتوا و پایایی آن براساس ضریب آلفای کرونباخ تعیین گردید. داده ها پس از ورود به نرم افزار آماری spss با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون خی دو و ضریب پیرسون تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که سبک مورد استفاده در ناحیه 1 نسبت به 2 گرایش بیشتری به سمت مدیریت مشارکتی دارد. همچنین یافته ها نشان داد که به ترتیب اولویت سبک های مشورتی، پدرسالارانه و آمرانه استثماری بیشترین تاثیر را بر روی انگیزش فردی کارکنان دارند.

Keywords:

انگیزش فردی , سبک مدیریت , علم مدیریت , مدیریت مشارکتی