گردشگری و راهنمایان گردشگری، بانیان صلح بین المللی

سھولت سفر و گسترش وسایل ارتباط جمعی منجر به آشنایی بیشتر مردمان متعلق به یک سرزمین، فرھنگ و دین با مردمان متعلق به دیگر سرزمین ھا شده و گردشگری بعنوان نیروی برای ایجاد صلح و درک بھتر فرھنگ ھا از روزھای ابتدایی تحقیقات بصورت گسترده مطرح بوده است. به عقیده صاحب نظران این حوزه گردشگری اختراعی قدرتمند و اجتماعی است که با بسیاری از امیال مردمان جھان صنعتی و مدرن در ارتباط بوده و تک بعدی نیست. صلح بعدی جدید و تعریف آشنایی از گردشگری است که معمولا در مقابل جنگ تعریف می شود. ھادی اصلی این ارتباط، راھنمایان گردشگری می باشند. تاثیرات متقابل ناشی از تماس فرھنگ با دخالت مستقیم راھنمایان می تواند سبب مدارای مذھبی، فرھنگی، کثرت گرایی و در نتیجه صلح گردد . بررسی مطالعات پیشین نشان می دھد که گردشگری، پیشتر بعنوان یکی از فاکتورھای برقراری صلح، امنیت و گفتگو شناخته شده و باجود فرھنگ و عرف متفاوت ھر کشور، گردشگری باعث ارتقاء درک، اعتماد و نگاه مثبت مردم دنیا به ھم شده است. راھنمایان گردشگری بعنوان کارکنان خط مقدم صنعت گردشگری، میانجی گران و پیام آوران صلح جھانی قلمداد می شوند. ھدف اصلی این مطالعه بررسی نقش گردشگری بعنوان صنعت صلح آفرین از طریق استفاده از ظرفیت فرھنگی موجود در جوامع، چگونگی ارایه راه حل برای درگیری و تضادھا ، آموزش و بسترسازی برای استقرار صلح و ھمچنین استفاده از پتانسیل بالقوه در راھنمایان گردشگری با در نظر گرفتن شاخص ھای موثر در آموزش و ارایه راه کارھای مناسب جھت بھینه نمودن آموزشھا و توسعه برنامه های آموزشی برای آنھا بعنوان بازوان اجرایی این صنعت می باشد. نتایج نشان دھنده ی قدم ھای ھمسوی گردشگری و صلح با تضمین امنیت و آرامش در فرھنگ ھای متضاد، بھره مندی صلح از گردشگری در آموزش فرھنگ آشتی و بھره مندی از راھنمایان گردشگری بعنوان تاثیرگذارترین ابزار بر رفتار و عقاید گردشگران نام برد.

Keywords:

گردشگری , راهنمایان گردشگری , صلح , تضاد , صلح بین المللی , فرهنگ