بررسی رابطه هوش اخلاقی با راهبردهای مقابله با تعارض در بین مربیان بسکتبال شهر اصفهان و ارایه مدل

هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین هوش اخلاقی و راهبردهای مقابله با تعارض در بین مربیان بسکتبال اصفهان بود. 208 نفر از مربیان بسکتبال شهر اصفهان در سال 1395 نمونه نهایی این مطالعه را تشکیل دادند. از دو پرسشنامه هوش اخلاقی (لنیک و کیل، 2005) و پرسشنامه مدیریت تضاد (مقیمی، 1388) برای جمع آوری داده استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. در بررسی رابطه بین هوش اخلاقی و راهبردهای مقابله با تعارض، بین درستکاری و راهبردهای کنترل، راه حل گرایی و عدم مقابله رابطه مستقیم، مثبت و معنادار با ضرایب همبستگی وجود داشت (معناداری کمتر از 0/05). بین مسیولیت پذیری و راهبردهای کنترل، راه حل گرایی و عدم مقابله رابطه مستقیم، مثبت و معنادار با ضرایب همبستگی وجود داشت (معناداری کمتر از 0/05). بین دلسوزی و راهبردهای کنترل، راه حل گرایی و عدم مقابله رابطه مستقیم، مثبت و معنادار با ضرایب همبستگی وجود داشت (معناداری کمتر از 0/05). بین بخشش و راهبردهای کنترل، راه حل گرایی و عدم مقابله رابطه مستقیم، مثبت و معنادار با ضرایب همبستگی وجود داشت (معناداری کمتر از 0/05). مدل ارتباط همزمان بین مولفه های هوش اخلاقی و راهبردهای مقابله با تعارض با مدل یابی معادلات ساختاری بررسی شد. اکثر شاخص ها در مدل حکایت از برازش مناسب مدل پژوهش داشتند. بر طبق نتیجه بدست آمده در این تحقیق، هوش اخلاقی مربیان بسکتبال عامل مهمی در مدیریت تعارض می باشد.

Keywords:

تعارض , هوش اخلاقی , راهبرد مقابله با تعارض , مربیان بسکتبال شهر اصفهان