ارتباط هوش اخلاقی بابهزیستی روان شناختی دردانشجویان متأهل

هدف از پژوهش حاضر ، بررسی رابطه بین هوش اخلاقی با بهزیستی روان شناختی در بین دانشجویان متأهل دانشگاه آیت الله آملی در سال 4939 4931 میباشد. روش این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش ، توصیفی از نوع همبستگی است. -جامعه آماری آن را ، کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه آیت الله آملی به تعداد 0222 نفر تشکیل میدهند که تعداد 462 نفر با روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع آوری دادهها از پرسشنامه هوش اخلاقی لنیک و کیل ) 0222 ( با 12سؤال و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف ) 0220 41 سؤالی استفاده شده است.جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون همبستگی پیرسون به وسیله نرم افزار SPSS22 استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین هوش اخلاقی و بهزیستی روان شناختی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد P<0/01 نتایج تحقیق حاضر اهمیت هوش اخلاقی را بربهزیستی روان شناختی در دانشجویان متأهل آشکار ساخت و در برنامههایی آموزش هوش اخلاقی و یا بالا بردن سطح آن را در بهبود سطح بهزیستی روان شناختی باید موثر دانست. درارتباط بین هوش اخلاقی و بهزیستی روان شناختی میتوان چنین استدلال کرد که هوش اخلاقی شامل درستکاری، مسئولیت پذیری، دلسوزی و بخشش است که میتواند در استقلال، تسل بر محی ، رشد شخصیتی، ارتباط مثبت با دیگران و هدفمندی در زندگی و پذیرش خود که از ویژگیهای بهزیستی است ارتباط تنگاتنگ برقرار کند و و این دو مؤلفه تاثیر مثبت بر هم داشته باشند

Keywords:

هوش اخلاقی , بهزیستی روانشناختی , دانشجویان