تبیین شاخص های استعدادیابی فوتبال از نظر مربیان پایه شهر اردبیل

اهداف این پژوهش تبیین شاخص های استعدادیابی، بررسی مشکلات استعدادیابی و ارایه راهکارهای مناسب می باشد. کلیه مربیان شاغل در رده های پایه باشگاه های فوتبال و مدارس فوتبال مورد تایید فدراسیون فوتبال در شهر اردبیل جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. با استفاده از جدول مورگان تعداد 38 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد دوستداری (1391) که اعتبار صوری و محتوایی آن توسط استادان تربیت بدنی و مربیان فوتبال به اثبات رسیده است و ضریب پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 86 صدم به دست آمده است، استفاده شده است. پس از دریافت اطلاعات از آزمودنی ها، با استفاده از نرم افزار spss از طریق آمار توصیفی، جداول و آمار استنباطی آزمون های فریدمن و خی دو به تجزیه و تحلیل اطلاعات به منظور تبیین شاخص های استعدادیابی، بررسی مشکلات استعدادیابی و ارایه راهکارهای مناسب پرداخته شد. نتایج حاکی از آن است که پاس دادن، جاگیری مناسب، تمرکز، قد، سرعت و تعصب تیمی مهم ترین فاکتورهای شاخص ها و معیارهای مورد آزمون بوده اند، تشکیل مدارس تخصصی فوتبال که امکان تحصیل و تمرین تخصصی فوتبال زیر نظر مربیان فراهم باشد، بهترین راهکار معرفی شده است و اشکلاتی که استعدادیابی با آن مواجه می شود به علت معنی دار نبودن، اولویت بندی نشده اند.

Keywords:

استعدادیابی , مدارس فوتبال , پاس دادن , جاگیری مناسب , تعصب تیمی