تاثیر حمل مشروع در حرمت رضاعی از دیدگاه حقوق ایران،فقه امامیه،فقه حنفی و شافعی
Publish place: Global Conference on Iran and World New Researches in Psychology and Educational Sciences, Law and Social Sciences
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 747
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PESLSCONF01_214
تاریخ نمایه سازی:
Abstract:
محرمیت رضاعی مبتنی بر تحقق پاره ای از شروط است که برخی از این شروط محل خلاف قانون مدنی و فقه امامیه با دو مذهب حنفی و شافعی واقع شده است از جمله مسایل اختلافی بین دو گروه می توان به : حصول شیر از حمل مشروع اشاره کرد. قانون مدنی ایران و مشهور فقهای امامیه بر این دیدگاه هستند شیر زنی موجب قرابت رضاعی است که: اولا این شیر نتیجه ی حاملگی باشد.ثانیا این حمل باید حمل مشروع باشد. حمل مشروع از نکاح صحیح )دایم یا منقطع( پدید می آید. اما احناف و شافعیه برخلاف قانون مدنی و فقه امامیه ایجاد شیر از حمل مشروع را به عنوان شرطی برای تحقق قرابت رضاعی نمی دانند، بلکه هر شیری اعم از شیر بکر، زن حامله به طریق مشروع یا غیر مشروع موجب قرابت رضاعی می دانند که در این زمینه هر گروه با استناد به ادله ای سعی برر ترجیح قول خو د داشته و به مقتضای آن ادله عمل کرده است..
Keywords:
Authors
محمدحسین کامیابی
کارشناس ارشد حقوق خصوصی،گروه حقوق خصوصی،واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی شیراز ایران
محمد جمالی
استادیار فقه و حقوق مقارن دانشگاه تهران
مهرزاد شیری
استادیار فقه و حقوق خصوصی دانشگاه آزاد شیراز