اثربخشی تیاتردرمانی بر ابراز وجود و کنترل هیجان دانش آموزان دبستانی

از بین روش های درمانی متعدد برای مداخله ، نمایش درمانی به عنوان شیوه ای نزدیک با طبیعت کودکان وهماهنگ با ویژگی آنان جایگاه خاصی دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی تیاتردرمانی بر ابراز وجود وکنترل هیجان دانش آموزان در مقطع ابتدایی اجرا شد.در این مطالعه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل 30 نفر )هر یک از گروه های آزمایش و کنترل 15 نفر( از بین دانش آموزان مدارس پسرانه دانش آموزان با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. سپس، با استفاده از آزمون ابراز وجود و کنترل هیجان دانش آموزان اندازه گیری شد. گروه آزمایش به دوگروه 7 و 8 نفری تقسیم شد و در 12 جلسه نمایش درمانی 45دقیقه ای به مدت 6 هفته شرکت کردند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. در پایان جلسات درمانی مجددا ابراز وجود و کنترل هیجان بر روی هر دو گروه اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از در آزمون ابراز وجود ) 049 / 0 = p ( و آزمون کنترل هیجان ) 002 / 0 = p ( بیانگر تفاوت معنادار در گروه های آزمایش و کنترل بوده است. بر مبنای یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که نمایش درمانی به عنوان روش موثر بر بهبود ابراز وجود و کنترل هیجان در کودکان به شمار می رود.

Keywords:

نمایش درمانی , ابراز وجود , کنترل هیجان , مقطع ابتدایی