اثربخشی آموزش گروهی مدیریت استرس مبتنی بر درمان شناختی رفتاری بر اضطراب زنان متقاضی طلاق

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس در اضطراب زنان متقاضی طلاق بود. روش پژوهش شبه آزمایشی مداخله ای )با طرح پیش آزمون پس آزمون پیگیری( با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان متقاضی طلاق در دادگاههای خانواده ونک و تجریش تهران بود. 30 زن متقاضی طلاق به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد که 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. قبل از آموزش مدیریت استرس هر دو گروه، به پرسشنامه اضطراب بک پاسخ دادند. سپس دوره آموزش مدیریت استرس برای گروه آزمایش اجرا شد و پس از اتمام هر دو گروه برای بار دوم به پرسشنامه مذکور پاسخ دادند و میانگین های به دست آمده از هر دو گروه از طریق تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد مقایسه قرار گرفت. یافته های حاصل از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که دو گروه آزمایشی و کنترل از نظر متغیر اضطراب در مداخله آموزشی با یکدیگر تفاوت داشتند که این تفاوت در سطح 001 / 0 > P معنی دار بوده است. با توجه به یافته های مطالعه حاضر و همچنین نتایج مطالعات پیشین که با نتایج این تحقیق هماهنگ است، آموزش مدیریت استرس در زنان متقاضی طلاق سبب کاهش اضطراب می شود. با توجه به نقش و اهمیت مدیریت استرس، آموزش این مهارت باید به یکی از برنامه های آموزشی در این بحران تبدیل شود.

اثربخشی آموزش گروهی مدیریت استرس مبتنی بر درمان شناختی رفتاری بر اضطراب زنان متقاضی طلاق Keywords:

آموزش مدیریت استرس , اضطراب , زنان متقاضی طلاق