بررسی رابطه امید به آینده با سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهرکرمان

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه ی امید به آینده و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره متوسطه شهر کرمان انجام شده است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است و جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم ناحیه یک شهرکرمان در سال تحصیلی 96-1395 می باشد که 375 نفر از آنها بصورت نمونه گیری خوشه ای از 5 مدرسه و از هر مدرسه 3 کلاس )از هر پایه تحصیلی یک کلاس انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه امید به زندگی میلر )1994 ،)و پرسشنامه سازگاری اجتماعی ا. کی. سینها )1993 )استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده از آماره های توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و آماره استنباطی ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار spss23 استفاده شده. نتایج تحقیق نشان داد امید که بین به سازگاری و آینده اجتماعی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم ناحیه یک شهرکرمان در سال تحصیلی 96-1395 رابطه مستقیم و معنی داری معنیداری وجود دارد 01 /0 > p .

Keywords:

امید به آینده , سازگاری اجتماعی , دانش آموزان