جایگاه قوانین ثبت سنتی در ثبت نوین

ثبت سنتی مدارک الکترونیکی به مفهوم استفاده از قلم و کاغذ برای ثبت این اسناد نیست؛ بلکه مقصود آن است که از همان اصول و قواعد مبنایی که سالهاست در ثبتاسناد بهکاررفته و در طول زمان، با توجه به ضرورتها ومقتضیات دچار تحول و تعدیلشده، بهره گرفته شود. یکسانی ماهیت و آثار حقوقی ثبت الکترونیکی و سنتی مانع ازآن نیست که اصطلاحات در شیوه جدید ثبتاسناد و شرایط اطلاق عنوان رسمی به آنها ناشناخته بمانند. ابهام در این مورد، از جهات مختلفی دارای ایراد است. بر این اساس پژوهش حاضر با عنوان جایگاه قوانین ثبت سنتی در ثبت نوین به بررسی ثبت سنتی و الکترونیکی میپردازد. روش انجام پژوهش توصیفی-تحلیلی میباشد. نتایج حاصلاز پژوهش نشان میدهد که در کشورمان، قانون یا رویه خاصی که به تعریف اصطلاحات راجع به ثبت الکترونیکی پرداخته باشد، وجود ندارد. مقصود از اعتبار روشهای ارتباط الکترونیکی آن است که این روشها تا چه حد ارزشحقوقی و اثباتی دارند و آیا میتوان آنها را همسنگ مدارک کاغذی محسوب داشت ماده 6 قانون تجارت الکترونیک با تایید این کارکرد یکسان، مقرر میدارد که هرگاه وجود نوشته ازنظر قانون لازم باشد در حکم نوشته است.

Keywords:

ثبت سنتی , ثبت نوین , ثبت الکترونیکی , ثبت محضری