ارزیابی روشهای مختلف میان یابی برای پهنه بندی بارش سالنه در حوزه آبخیز صدرا abstract
در بسیاری از مطالعات و بررسی های منابع طبیعی و کشاورزی به دلیل عدم پوشش کامل ایستگاه های اندازه-گیری نقطه ای باران، برآورد بارش منطقه ای یا تخمین بارش در مناطق خشک میان ایستگاه ها، ضروری است.بنابراین، آگاهی ازمیزان متوسط
بارندگی در یک حوزه ی آبخیز، از عوامل اساسی در هیدرولوژی و طراحی سازهاست. در این مطالعه، روشهای مورد استفاده شامل عکس فاصله با توان 1، عکس فاصله با توان 2، تابع پایهشعاعی با مدل اسپیلین کامل منظم، تابع پایه شعاعی با مدل اسپیلین با کشش، تابع پایه شعاعی با مدلمولتی کوادرک، کریجینگ معمولی با مدل دایره ای برای برآورد متوسط
بارندگی سالیانه با استفاده از آمار 10ایستگاه های باران سنجی در حوزه آبخیز صدرا مورد بررسی قرارگرفت. پس از آنالیز واریوگرام، مناسب ترین روش درون یابی با استفاده از معیار ارزشیابی متقابل و استفاده از روشهای ارزیابی خطا نظیر RMSE و (R(2؛ RMSE کمتر، (R(2 بالاتر) انتخاب گردید. نتایج نشان داد که از بین روش های مختلف، روش کریجینگ با مدل دایره ای با RMSE برابر با 117 و (R(2 برابر با 64/0 و استحکام ساختار فضایی بهترین روش می باشند. از اینرو این روش برای نقشه پهنه بندی
بارندگی مورد استفاده قرار گرفت.