الگوهای اسکان موقت پس از زلزله و نحوه انطباق مردم بومی با آن، در منطقه امریکای لاتین؛ مطالعه موردی: شیلی و پرو

هرساله نقاط مختلف جهان دستخوش سوانح طبیعی میشود، از مهمترین عواملی که پس از وقوع این سوانح باید مورد توجه قرارگیرد، جمعیتی است که پس از بروز سانحه به هر دلیلی بی خانمان شدند. در منطقه امریکای لاتین نوعی اسکان موقت با استفاده ازمصالح ساده و طراحی انعطاف پذیر وجود دارد که در سالهای 2007 و 2010 در پرو و شیلی مورد استفاده بی خانمان ها قرار گرفت.هدف از این پژوهش بررسی نحوه انطباق مردم با دو سبک متفاوت زندگی با این شیوه از اسکان موقت است. پژوهش حاصل ازنوع مروری به روش کتابخانه ای می باشد و در دو بخش بررسی شده است. در هر بخش ابتدا خلاصه ای درباره ماهیت سانحه موردنظر و امداد اضطراری بیان و در ادامه به اسکان موقت و شیوه برخورد مردم با آن پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد کهساخت سرپناهی ارزان قیمت و متناسب با شرایط اقلیمی منطقه و با استفاده از مصالح بومی، امکان مشارکت مردم در تکمیل فرآینداسکان موقت را فراهم می کند. مثلا در شیلی افزودن عایق بندی حرارتی و رطوبتی متناسب با نیاز اقلیمی منطقه و در پرو افزودن حیاط نیمه خصوصی و همچنین استفاده از اسکان موقت به عنوان بخشی از اسکان دایم حاکی از آن است، این نوع از سرپناه که متناسب با شرایط مالی بی خانمان ها بوده و امکان گسترش آن متناسب با سبک های مختلف زندگی را فراهم آورد، علاوه بر اینکههزینه کمی برای دولت داشته توانسته است رضایت مردم دو ناحیه با نیازها و دو سبک نسبتا متفاوت زندگی را به دنبال داشته باشد.

Keywords:

امریکای لاتین , زلزله , اسکان موقت