اثر بخشی تیاتر درمانی بر ناگویی هیجانی زوجین معلول جسمی حرکتی
Publish Year: 1396
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 503
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
HSCONF01_009
Index date: 26 February 2018
اثر بخشی تیاتر درمانی بر ناگویی هیجانی زوجین معلول جسمی حرکتی abstract
هدف پژوهش حاضر اثربخشی تیاتر درمانی بر ناگویی هیجانی زوجین معلول جسمی حرکتی بود. روش این تحقیق نیمه آزمایشی ( طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل نابرابر ) بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زوجین معلول تحت پوشش بهزیستی مشهد در سال 1396 بود و از این میان تعداد 60 نفر از آنها به صورت در دسترس و داوطلبانه برگزیده و به دو گروه شاهد و آزمون تقسیم شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو (20TAS) استفاده گردید. پس از اجرای پیش آزمون، مداخله درمانی (تیاتر درمانی) طی 8 جلسه 90 دقیقه ای به گروه آزمایش ارایه گردید. پس از پایان برنامه آموزشی، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش تیاتر درمانی بر ناگویی هیجانی زوجین معلول جسمی حرکتی موثر بوده است (p> 0/05). بنابراین سازمان بهزیستی برای کاهش ناگویی هیجانی زوجین معلول جسمی حرکتی می تواند از برگزاری دوره های آموزش تیاتر درمانی یاری جوید.
اثر بخشی تیاتر درمانی بر ناگویی هیجانی زوجین معلول جسمی حرکتی Keywords:
اثر بخشی تیاتر درمانی بر ناگویی هیجانی زوجین معلول جسمی حرکتی authors
محبوبه صلاحی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قوچان
امیر طباطبایی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان