تاثیر اخلاق مدیران بر تعالی سازمانی و مقایسه با دستورات حضرت علی (ع)در نهج البلاغه

در مکتب علوی سفارش به اخلاق و پایبندی به ارزشهای اخلاقی کارکنان جایگاه ویژه ای دارد. ایشان برای انسان، حرمت و کرامت او، جایگاه ویژه ای قایل است، و بر این اساس در عهدنامه ها و فرمان های خود سفارش های فراوانی در این باره فرموده است. مدل تعالی سازمانی EFQM نیز یک الگوی مدیریتی است که به عنوان چارچوب اولیه برای ارزیابی و بهبود سازمان ها و به جهت توسعه ی مدیریت کیفیت فراگیر مورد استقبال شرکت ها و سرمایه داران اروپایی قرار گرفت. در این مدل به مدیران به عنوان عوامل موثر در پیشرفت و تعالی سازمان اهمیت ویژه ای داده شده است، حال مساله اینست که اخلاق مدیران چه تاثیری در پیشبرد اهداف سازمان و تعالی سازمانی دارد در این مقاله که از روش توصیفی تحلیلی استفاده گردیده است نقش اخلاق و تاثیرات آن در حوزه ی مدیریت سازمانها در مقایسه با مدلFEQM به عنوان یک الگوی نظام مند پذیرفته شده از سوی غالب کشورهای جهان بررسی شده، و به مقایسه با دستورات حضرت علی7 در نامه های ایشان به فرماندهان و مدیران حکومتی می پردازد. و البته در هر دو مدل به حفظ موازین اخلاقی توجه کافی صورت گرفته، اما با توجه به اختلاف در بینش ها، رویکردها نیز متفاوت است. در دستورات مدیریتی که در نهج البلاغه از سوی امیرمومنان حضرت علی7 صادر شده، به رعایت اصول اخلاقی بعنوان یک منش برای کارگزاران و انجام وظایف با هدف جلب رضایت خدا تاکید فراوان شده است. در مدل FEQM نیز سفارشاتی جهت حفظ موازین و اصول اخلاقی انجام شده، البته با هدف جلب رضایت تمامی ذی حقان.

Keywords:

اخلاق , تعالی سازمانی , مدیریت , رهبری , نهج البلاغه