نقش دانشگاهها و مراکز آموزشی در تربیت نیروی انسانی

به دلیل تحولات سریع اقتصادی، ضمنی و فرهنگی در چند دهه اخیر و نیاز کشور به تربیت نیروی انسانی متخصص، ساختارهای دانایی محور و تولید ثروت از دانش، احتیاج به یک بستر سازه مناسب جهت متخصص کردن نیروی انسانی با استفاده آموزش به شدت احساس میشود. سرمایه گذاری علمی برای نیروی انسانی تنها سرمایه گذاری انسانی است که نه تنها مستهلک نمیشود، بلکه به طور فزاینده، بازده آن افزایش مییابد ومیزان آن قابل اندازه گیری نیست. برای تولید علم ودانش زمینه هایی لازم است که عمده ترین آن آموزش است. اهمیت بینش علمی و پژوهشی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است و نقش آموزش و پرورش، از طریق آموزش مستمر، در تولید و توسعه علمی و پژوهشی کاملا مشخص و واضح میباشد. برای نیل به توسعه متوازن و پایدار، تربیت نیروی انسانی متخصص، کارآمد و مورد نیاز بخشهای مختلف جامعه توسط دانشگاهها حایز اهمیت است. در دانشگاهها و مراکز آموزشی هدف تربیت و تعلیم نسل آینده است و به جهتی در فراهم سازی نیروی کار آموزش دیده نیز عمل مینماید، عناصر و عوامل چندی تاثیرگذار و نقش آفرین هستند. بهرهوری و کارآمدی این نیروها مرهون عوامل مختلفی است که از آن میان بهنگام بودن آموزش و بهره مندی از آخرین مهارتها و فنون و نیز انگیزش آنان را میتوان نام برد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش دانشگاهها و مراکز آموزشی در تقویت توانمندیهای دانشجو و دانشآموز به عنوان نیروی انسانی کارآمد صورت گرفته است.

Keywords:

دانشگاه و مراکز آموزشی , نیروی انسانی , تربیت , دانش