مدل تلفیقی پدافند غیرعامل و بحران برمبنای مدیریت تغییر

سازمان ها و جوامع قرن حاضر بدلیل پیچیدگی های ناشی از ادغام صنایع و فرهنگ ها و تغییرات لحظه ای با سطح قبل توجهی از تهدیدات روز افزون مواجه هستند. هرکجا که نامی از تهدید برده می شود مقوله دفاع چه از نوع عامل و چه از نوع غیرعامل به ذهن انسان متبادر می شود. دفاع در هر شکل خود در پیشگیری از بالفعل شدن تهدیدات در وهله اول، و سپس در کاهش سطح خرابی ها (مدیریت بحران) پس از بالفعل شدن موثر است. بنابراین پدافند غیرعامل و مدیریت بحران دو موضوع وابسته به هم هستند که می بایست الزاما در قالب الگو و مدلی جدید در برنامه ریزی های استراتژیک سازمان ها مدنظر قرار گیرد. در این تحقیق مدلی تلفیقی بدین منظور طراحی و ارایه شده است که با روشی تحلیلی-توصیفی به شرح و بسط ادغام این دو مبحث با درنظر گرفتن موضوع مدیریت تغییر پرداخته است. مدل ارایه شده در 8 سطح (ناحیه) شامل 4 ناحیه اصلی و چهار ناحیه فرعی، 4 بعد و 1 جهت تدوین شده است. هر ناحیه دارای مشخصه های کیفی و استراتژیک منحصر به خود می باشد و روش های مدیریتی و تمهیدات سازمانی و فرهنگی مرتبط با شرایط خاص قرارگرفته در خود را می طلبد. با بررسی تمامی نواحی مشخص می شود که ناحیه 3 بدلیل همسازی و هماهنگی ذاتی با تغییرات مداوم محیط پیرامون و داخل، و حفظ آمادگی در مقابل تهدیدات موجود، از سطح قابل قبولی از نظر استحکام زیرساخت ها برخوردار بوده و احتمال رشد بحران ها در آن کاهش یافته است.

Keywords:

پدافند غیرعامل , بحران , تغییر , تهدید