بررسی فقهی حقوقی شرط ضمن عقد نکاح مبنی بر عدم ازدواج مجدد زوج

طرفین عقد نکاح بنا به تشخیص خود ممکن است مبادرت به درج شرایط گوناگون درضمن عقد نمایند. یکی از شروط مذکور این است که زوجه شرط نماید زوج با حضور اوهمسر دیگری اختیار نکند یا علاوه بر آن شرط کند که در صورت تخلف، نوعی سلبصلاحیت در بعضی امور از او بشود. در عین حال، روایاتی وجود دارد که این شرط رانامشروع می داند. همین امر باعث شده است مشهور فقها قایل به بطلان این شرط باشند و درمقابل، عده ای آن را جایز و الزام آور بدانند. پس از بررسی ابعاد مساله روشن می گردد کهطبق قاعده کلی جواز اشتراط بر امر مباح، منافاتی بین الزام به شرط عدم تجدید فراش، بادلیل جواز تزویج مجدد (نساء، 3) وجود ندارد و همچنین شرط عدم تزویج به معنای التزامبه ترک یک عمل مباح است و هرگز به معنای تحریم یک حلال نیست. مضافا میتوان اشتراطو الزام آوری آن را در ردیف عناوین ثانوی دانست. روایات مستند مشهور نیز ناظر بهشرایط خاصی است، در حالیکه روایات دسته دوم صراحت کامل بر جواز اشتراط دارد. درنتیجه این شرط در ضمن عقد نکاح مشروع و قانونی است.

Keywords:

نکاح , عقد , شرط , ازدواج مجدد , زوج , زوجه