داستان حضرت آدم و ابراهیم در مثنوی های تحفه الاحرار و سبحه الابرار جامی

تحفه الاحرار و سبحه الابرار دو مثنوی اخلاقی و تعلیمی اثر عبدالرحمن جامی است. جامی در این دو مثنوی مبانیتعلیمی و اخلاقی را به نحو مطلوبی تبیین کرده است. یکی از مفاهیم جذاب و گیرایی که در ضمن اشعار این دومثنوی آمده، اشاره به داستان پیامبران است. داستان پیامبران در این دو مثنوی نمود بارزی دارد. برجسته ترین ومشهورترین اعمال و حوادث زندگی و معجزات و کارهای خارق العاده پیامبران در ضمن ابیاتی زیبا در این دومثنوی آمده است. جامی به این دلیل که از اطلاعات عمیق قرآنی برخوردار بوده، توانسته داستان پیامبران را بهشیوه های مختلف از قبیل اشاره به نص صریح قرآنی داستان پیامبر، تلمیح به داستان پیامبر، درج و حل آیاتی که دربردارنده داستان پیامبر است و. . . بیان کند. در این مقاله داستان حضرت آدم و ابراهیم را به شیوه تحلیلی و توصیفیاز زبان جامی بیان نموده ایم.

Keywords:

تحفه الاحرار , سبحه الابرار , جامی , داستان پیامبران , حضرت آدم , حضرت ابراهیم , تلمیح , تضمین , اقتباس