گرمایش جهانی و تغییرات آب و هوا ناشی از فعالیت های بشر یکی از مشکلات عمده محیط زیستی است که دو دهه اخیر توجه بسیاری از محافل علمی و سیاسی جهان را به خود جلب کرده است. در سال 1979 تلاش برگزارکنندگان نخستین کنفرانس اقلیم جهان برای جلب مشارکت سیاست گذاران به شکست انجامید. دوره 1988 تا 1990 ترکیبی از ازفعالیت های دولتی و غیر دولتی منجر به شکل گیری "مجمع بین الدول تغییراقلیم" توسط سازمان جهانی هواشناسی و برنامه
محیط زیست ملل متحد گردید.
کنوانسیون تغییر آب و هوا در سال 1992 در اجلاس ریو با هدف تثبیت غلظت گازهای گلخانه ای ناشی از فعالیت های صنعتی در سطحی که از آسیب های ناشی از تغییرات اقلیمی بر زندگی انسان و حیات روی زمین جلوگیری کند، تدوین و از سال 1994 اجرایی گردید. جامعه جهانی در یازدهم دسامبر 1997در کیوتوی ژاپن پروتکلی را امضا کردند که برطبق آن اعضا تلاشی فراگیر برای کاهش تصاعد گازهای گلخانه ای انجام دادند که این پروتکل در سال 2005 اجرایی شد. این معاهده کشورهای صنعتی را ملزم می کند تا انتشار ترکیب گازهای گلخانه ای خود را طی دوره 2008 تا 2012 تا 2/5% پایین تر از سطح انتشار سال 1990 کاهش دهند در این مقاله به روند گسترش اقدامات جهانی برای مقابله با
تغییر اقلیم ، تشکیل کنوانسیونها، اهداف و اقدامات اجرایی آنها در دو دهه اخیر خواهیم پرداخت.