رهیافتی به سوی شهرسازی پایدار با پیوند معماری در شهرسازی اسلامی و شهرسازی مدرن (نمونه مطالعاتی شهر مصدر در امارات متحد عربی)

با توجه به توسعه روز افزون شهر و شهر نشینی و توسعه فناوری های جدید نیاز به بررسی مباحث مربوط بهتوسعه پایدار روز به روز جدی تر می شود. از این رو با توجه به اینکه توسعه پایدار بیشتر از جنبه هایزیست محیطی متکی بر استفاده از انرژی های پاک و تجدید پذیر مورد برسی قرار گرفته است. لذا پیوندمعماری در شهرسازی اسلامی و شهرسازی مدرن که تحت تاثیر مسایل اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی وزیست محیطی (اقلیم) شکل می گیرد دارای ارزشهای ویژه ای در پایداری شهری میباشد. این سبک از یکسو برخاسته از فرهنگ ارزش ها و اداب و رسوم محلی ساکنین است و از سوی به نحوه ای انطباق پذیریبا ویژگی های محیطی و جغرافیایی واقلیمی هر منطقه باز می گردد در تلفیق شهرسازی سنتی و اسلامی بامدرن و طراحی فضا های شهری میبایست هویت و فرهنگ در دو دیدگاه حفظ شود و به سمت پایداری وتکامل پیش برود. بدین معنی که علم روز و هویت جامعه در کنار هم و استفاده از فناوری های روز وانرژی های پاک و تجدید پذیر توسعه پیدا کند. این مقاله به بررسی دیدگاه ها و نظریه های شهرسازیاسلامی و مدرن به منظور رسیدن به توسعه پایدار از استفاده انرژی های پاک و ایجاد فضاهای سرزنده موردبررسی قرار می گیرد. و در ادامه دیدگاهی تطبیقی از مباحث مذکور ارایه می گردد. نمونه موردی ازشهرسازی پایدار منطبق برمعماری بومی و اسلامی و شهرسازی مدرن در شهر مصدر در امارات متحدهعربی معر فی خواهد شد. این شهر از ترکیب معماری بومی واسلامی و مدرن با استفاده از مصالح بومی وانرژی های پاک در حال ساخت میباشد.

Keywords:

توسعه پایدار , شهرسازی اسلامی , شهر سازی مدرن , معماری اسلامی , معماری بومی