ارزیابی شاخص شناسایی خشکسالی و درصد بارندگی نرمال در تعیین خشکسالیهای ایستگاه خوی

خشکسالی پدیده ای طبیعی و درعین حال سه بعدی است که به طور مکرر اتفاق می افتد و با ویژگیهای شدت، مدت و وسعت منطقه متاثر شده متمایز می شود و در صورت بروز خسارات غیر منتظره به اکوسیستم های گیاهی و حیوانی وارد می کند. شاخص های مختلف تعیین خشکسالی مهمترین عنصر پایش و ارزیابی خشکسالی هستند برای اینکه روابط پیچیده بین بسیار از عنصار اقلیمی و پارامترهای مربوط به اقلیم را ساده می کنند. در این مطالعه برای تعیین سالهای خشک و مرطوب ایستگاه خوی در دوره آمرای 2005-1972 از داده های بارش ماهانه و تبخیر - تعرق پتانسیل روش فائو - پنمن - مونتیس محاسبه شده با نرم افزار REF-ET استفاده شده است. شاخص مورد استفاده در مقاله حاضر شاخص RDI می باشد. این شاخص اخیرا توسط تاکریس (Tsakiris) در سال 2004 ارائه شده و برخلاف سایر شاخصهای خشکسالی از داده های تبخیر تعرق پتانسیل نیز استفاده می کند و برای مقایسه از شاخص درصد بارندگی نرمال نیز استفاده شده است. نتایج این بررسی نشان میدهد که شاخص شناسایی خشکسالی عملکرد بهتری نسبت به شاخص درصد بارندگی نرمال در تعیین سالهای خشک و مرطوب دارد. به دلیل اینکه از پارامتر تبخیر - تعرق پتانسیل علاوه بر بارش استفاده می کند که منعکس کننده تاثیر بسیاری از عناصر اقلیمی است. طبق شاخص شناسایی خشکسالی سال 2001 بهعنوان خشکترین سال در دوره مطالعه مشخص شد.

Keywords:

شاخص شناسایی خشکسالی , درصد بارندگی , ترسالی , خوی