بازآفرینی محیط های نامناسب شهری با رویکرد ایجاد حس سرزندگی

انسانها مکان های اطراف خود را خلق می کنن، احساس امنیت پدیده ای روان شناختی- اجتماعی است این احساس ناشی از تجربه های مستقیم و غیر مستقیم افراد از شرایط و اوضاع محیط پیرامون است؛ امنیت ارتباط مستقیمی با فضا و کیفیت محیط شهری دارد. یک فضای شهری مناسب تا حد زیادی تامین کننده امنیت و شرایط مناسب برای شهروندان است. سرزندگی نیز یکی از نیازهای ضروری انسان در فضای شهری است. هدف پژوهش حاضر بررسی محیط نامناسب شهری، ارتباط اینگونه فضاها با امنیت و تاثیر سرزندگی در بازآفرینی محیط می باشد. روش پژوهش نیز توصیفی- تحلیلی می باشد.

Keywords:

بازآفرینی شهری , محیط های نامناسب شهری , احساس امنیت , حس سرزندگی