انسانها موجودات اجتماعی بوده و با برقراری
روابط اجتماعی در فضاهای مختلف به دنبال پاسخ گویی به نیازهای انسانی و اجتماعی یکدیگر هستند. حضور مردم در
فضاهای جمعی سبب رشد حیات اجتماعی، سرزندگی و نشاط و افزایش احساس تعلق افراد به مکان میگردد. لذا بررسی عواملی که منجر به حضور و ماندگاری افراد در فضا و برقراری
تعاملات اجتماعی میگردد از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از موضوعات مهم در معماری و شهرسازی سعی در افزایش
تعاملات اجتماعی و رشد سطح مشارکت مردم در فضاها است. به عبارتی ارتقای
تعاملات اجتماعی یکی از جلوههای موفقیت در
فضاسازی میباشد و میزان موفقیت هر فضا را میتوان با میزان حضور و ماندگاری افراد در فضا سنجید. مهمترین مسیله ای که در این پژوهش به آن پرداخته میشود شناخت جایگاه
تعاملات اجتماعی و طبقهبندی مولفههای موثر بر افزایش اینگونه تعاملات است. لذا هدف اصلی در این پژوهش شناخت و ارزیابی این فاکتورها در رشد
تعاملات اجتماعی میباشد.