بررسی طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد معماری پایدار در کلانشهر تبریز

امروز جهان معماری به دلیل بروز توفان جهانی در زمینه انرژی با آلودگی های زیست محیطی شاهد تغییرات مهمی در روند طراحی ساختمان ها می باشد. امروزه محیط زیست و مصرف انرژی های فسیلی و توسعه پایدار به عنوان مباحث مهم برای چه در سطح بین المللی تبدیل شده اند و در پی آن حفظ منابع انرژی، جلوگیری از آلوده کردن زمین و محیط زیست، کاهش میزان مصرف انرژی های فسیلی و همگامی با شرایط اقلیمی یکی از مهم ترین تدابیر معماری پایدار می باشد. این تحقیق به روش تحلیلی - توصیفی و با مطالعات اسنادی و کتابخانه ای صورت گرفته است. در این مقاله ابتدا به مطالعه تعریف های معماری، مفهوم پایداری و اصول و الگوهای معماری پایدار، مسکن پایدار و اصول طراحی مسکن پایدار پرداخت و در نهایت به مبانی اولیه بیماری پایدار در مرحله پیش از برنامه حین ساخت برنامه در اصول سیستم های گرمایش از نمایش خورشیدی پرداخته شده است. نتیجه تحقیق حاکی از توجه به بیماری به دلیل به خصوص مواردی که توجه به تابش، جریان هوا و حفظ انرژیها و منابع تجدید پذیر از جمله آبا و تلفیق مجموعه با زمین می باشد. طراحی مجتمع مسکونی پایدار با عملکرد صحیح می تواند از نظر امکانات فیزیکی و اقتصادی مناسب برای بهره بردارانش باشد . می تواند باعث دستیابی به آسایش بصری و حرارتی در ساختمان با استفاده از منابع و ذخایر طبیعی انرژی شود. می تواند باعث ایجاد محیطی سالم برای نسل های امروزی و نسل های آینده باشد.

Keywords:

مجتمع مسکونی , معکاری پایدار , سوخت های فسیلی , انرژی های نجدید پذیر