شناسایی شاخصه های کالبدی فضاهای آموزشی کودکان در جهت پرورش خلاقیت

طراحی برای کودکان در درجه ی اول مستلزم شناخت ویژگی ها و نیازهای کودک است که تا حد زیادی متفاوت از نیازهای بزرگسالان می باشد . کودک بودن حالتی جسمی و ذهنی است . ظاهر و اندازه ی اندام ها در کودک متفاوت از یک فرد بالغ است، در نتیجه نیازهای کودک و استاندارد فضا و ابزاهای مورد نیاز کودک نیز متفاوت خواهد بود اما بخشی از آن کاملا رها از معیارهای جسمی و فیزیکی، شکل و اندازه ی ارگان های بدن و کارکرد آن هاست و مربوط به فکر و روحیه ی انسان می شود و می تواند تا پایان عمر حضوری زنده و موثر در زندگی افراد داشته باشد. محیط و نحوه ی تعامل در آن به نوبه ی خود بر احساسات،خلق و خو، رفتار و درک پدیده ها توسط انسان موثرند مهم ترین مضمون طراحی برای کودک توجه به احساسات اوست و بعد افکار، زیرا تقریبا هر کودکی دیر یا زود شمردن و جدول ضرب را می آموزد، اما هر کسی حتی تا سنین بزرگسالی هم قادر به شناختن و کنترل عواطف و احساسات خود نیست و عواقبش سرنوشت فرد و جامعه را هدف می گیرد . معماری برای کودک از معماری ذهن او آغاز می شود که ریشه ی آن هم در تمام خاطرات، تجربه های احساسی و تاثیرات محیط بر او نهفته است . اگر قادر به درک درست احساسات نباشیم، روند فکر کردن و درست اندیشیدن با مشکل روبه رو می شود. تاکید بر ایجاد فضاهای هنری جذاب، خلاق و چالش برانگیز می تواند زمینه ساز رشد ذهنی و روانی کودک باشد و فرایند یادگیری را تسهیل نماید. حال با هدف ارتقای خلاقیت کودکان، بررسی کردیم شاخصه های کالبدی فضاهای آموزشی کودکان کدامند و چگونه در جهت پرورش خلاقیت موثرند. دراین تحقیق از راهبردهای ترکیبی از جمله : پژوهش موردی ، تحلیلی، توصیفی و همبستگی انجام خواهد شد. نوع تحقیق انجام شده کاربردی می باشد.

Keywords:

کودک , فضا , کالبد , خلاقیت , معماری