تهویه طبیعی یکی از بهترین و ارزان ترین روش های
تهویه می باشد که با ایجاد جریان هوای طبیعی در داخل ساختمان صورت می پذیرد. در معماری سنتی ایران،
تهویه طبیعی، بخش مهمی از طراحی ساختمان ها بوده که امروزه به دلیل تراکم ساختمان ها در کنار هم، استفاده بهینه از انرژی باد تا حد بسیار زیادی نادیده گرفته شده است. این مقاله به بررسی اثر
جریان هوا در عناصر معماری سنتی ایران می پردازد. هدف پژوهش بررسی نحوه تاثیر
جریان هوا بر
تهویه طبیعی و همچنین مقایسه بهره وری اقلیمی می باشد.در این پژوهش با استفاده از روش مطالعات کتابخانه ای و تطبیقی عناصر معماری سنتی ایران به بررسی نقش
جریان هوا در
معماری ایرانی پرداخته شده است .براساس نتایج این پژوهش،
معماری ایرانی - اسلامی با تمام عناصر سنتی خود، یک سامانه بسیار منظم بومی ومحلی را به وجود آورده که تغییر یا نادیده گرفتن هریک از اجزا وعناصر آن موجب برهم زدن نظم آن میشود. سامانه با ایجادشرایط آسایش و هدایت
جریان هوا در سراسر این عناصر اعم از بادگیر ،شودون ، غلام گردو ... موجب شده تا در تمامی ساعات روز در تمام فصول سال آسایش اقلیمی در خانه ها و بناهای معماری سنتی ایرانی باشد.