بیش از یک قرن است که رابطه انسان با جهان طبیعی، به دلیل طیف وسیعی از بحران های محیطی، به عنوان مقوله ای مهم و آزار دهنده مطرح شده است. جنبش توسعه پایدار، توجه به مسیله انرژی و بوم گرایی، در سطح وسیعی در راس برنامه های فعلی بیشتر دولتهاست. انسان، امروز از لحاظ صرفه جویی در مصرف انرژی در موقعیتی قرار دارد که هیچگاه تا بدین وضعیت بحرانی نبوده است و این در حالی است که ساختمانها بیش از نیمی از مصرف انرژی جهان را به خود اختصاص داده اند.روش های بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان ها بسیار متنوع است، یکی از این روش ها،
دیوار ترومب می باشد.
دیوار ترومب اگر چه ظاهرا به عنوان اختراعی جدید شناخته شده، اما به عنوان یک تکنیک باستانی در معماری بومی کاربرد داشته و نقش موثری در گرمایش و سرمایش بناها ایفا می کرده است. این سامانه ایستای خورشیدی، که به صورت جذب غیر مستقیم کار می کند، انرژی تجدید پذیر خورشید را جایگزین انرژی های فسیلی کرده و بنابراین کمک شایانی به صرفه جویی انرژی می نماید. این مقاله به بررسی و مطالعه
دیوار ترومب در معماری بومی پرداخته و روش تحقیق اصلی در آن، مبتنی بر روش تطبیقی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای و به ویژه جستجو در سایت های اینترنتی می باشد. در این مطالعه، ساختار
دیوار ترومب بومی تشریح شده و تفاوت های آن با
دیوار ترومب مدرن مشخص گردیده است.
دیوار ترومب می رود تا با فراگیر شدن در معماری فردا، به عنوان یک سیمای موثر از طراحی ایستای خورشیدی بکار رود.