رهیافت پویش مختلط، رهیافتی مناسب برای شرایط ایران و نقش برنامه ریزان
Publish place: International conference on architecture,civil and urban development at the beginning of the third millennium
Publish Year: 1396
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 1,093
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
IACUT03_352
Index date: 18 April 2018
رهیافت پویش مختلط، رهیافتی مناسب برای شرایط ایران و نقش برنامه ریزان abstract
تحقق پذیری پایین و ناکارآمدی برنامه های شهری گذشته مبتنی بر رهیافت های سنتی جامع، و روی آوردن تصمیم گیرندگان به رهیافت عملیاتی اندک افزا، ضرورت پالایش دیدگاه های نظری و روش شناسی برنامه ریزی در ایران با نیت رفع کاستی های این دو رهیافت را آشکار ساخته است. از سویی هم سازی رهیافت های جامع با الزامات زمینه ای و ساختار سیستم اقتصاد سیاسی ایران رد یک باره آن را ناممکن می سازد و از سوی دیگر بسندگی اندک افزایی به حفظ وضع موجود و نه توسعه، پذیرش یک سویه آن را، برخلاف نزدیکی بیشتر به اجرا، نامناسب می سازد. در این پژوهش به بررسی نظریه برنامه ریزی متناسب با شرایط ایران پرداخته شده است و سعی شده است. در این مسیر نقش برنامه ریز و تصمیم ساز شرح داده شده است. آنچه که به عنوان نتیجه این پژوهش حاصل شده است این است که رهیافت پویش مختلط گویای مناسبت و توانمندی نسبی این رهیافت، به عنوان رهیافت جایگزین در سیستم برنامه ریزی توسعه شهر در ایران، است و پس از تعیین تصمیم های پایه و اندک افزا، وظیفه برنامه ریز انگیزش مناظره و گفت و گو در مورد امور شهری است که تصمیم سازی در آن به عنوان بخشی از فرآیند تصمیم گیری و بازوی سیاست در نظر گرفته می شود.
رهیافت پویش مختلط، رهیافتی مناسب برای شرایط ایران و نقش برنامه ریزان Keywords:
رهیافت پویش مختلط، رهیافتی مناسب برای شرایط ایران و نقش برنامه ریزان authors
وحید فیض خواه
کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
حمیدرضا مقتدرگیلوایی
کارشناس ارشد مهندسی عمران گرایش خاک و پی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، ایران