بررسی نقش طبیعت در طراحی فضاهای باز مجموعه های فرهنگی تفریحی با هدف تعامل با محیط (نمونه مورد مطالعه، شهر اصفهان)

طبیعت، به عنوان بستر نخستین شکل گیری فضاها و عناصر مصنوع است که کوچک ترین مداخله از سطح مناسب سازی و دسترسی پذیری تا دخالت های گسترده کالبدی در خلق سکونتگاه های شهری موثر می افتد. مطالعات انجام شده درباره نقش طبیعت بر روی روان انسان و سلامت نشان می دهد که طبیعت تاثیرات مثبت و به سزایی بر سلامت جسمی انسان دارد. همچنین توجه به بعد طبیعی و بخش فضای سبز برای استفاده عموم مردم به منظور جلای روحی و جسمی انسان ها یک بعد جدایی ناپذیراز طراحی فضای طبیعی است .در واقع این پژوهش به دنبال خلق فضاهایی در جهت ارتقای دانش طراحی سایت های فرهنگی – تفریحی در شهر اصفهان است به طوری که موجب بهبود کیفیت این گونه فضاها شود. روش تحقیق در این پژوهش، روش کاربردی و این تحقیق از نوع تحقیق های کیفی می باشد. از لحاظ چگونگی بدست آوردن داده های مورد نیاز، این تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی است که با هدف تعامل فرد با محیط مدنظر قرار گرفته است. مطالعات این پژوهش به صورت کتابخانه ای و میدانی می باشد که به بررسی تاثیرات طبیعت گرایی بر این مجموعه ها و در نهایت پیشنهاداتی با هدف الگویی در جهت بالا بردن کیفیت زندگی مردم و ارتقای سلامت افراد ارایه می گردد. با مطالعات انجام شده و پس از بررسی روابط انسان و محیط طبیعی، می توان به بررسی راهبردها و راهکارهای طبیعت گرایی و به کارگیری آن در محیط شهری آشفته پرداخت تا از طریق آن زمینه های آسایش و آرامش به کاربران بازگردد.

Keywords:

تعامل با محیط , طبیعت گرایی , سلامت انسان , کیفیت فضایی