کاهش مصرف انرژی در طراحی مسکن با قشر کم درآمد جامعه با رویکرد بهینه سازی ابعاد پنجره

حدود یک پنجم از کل تقاضای انرژی جهان مربوط به بخش مسکونی جهت تامین نیاز به گرمایش، سرمایش، سوخت و روشنایی ساختمان مسکونی اختصاص می یابد. از این رو بهره وری انرژی در بخش مسکن و مصارف خانگی به یکی از مهم ترین اهداف سیاست گذاران تبدیل شده است. قبل از تدوین و اجرای هر سیاستی، شناخت علم ی عوامل موثر بر مصرف انرژی مسکونی مهم و تعیین کننده است و عدم اجرای سیاست جامع میتواند ضربات جبرانناپذیری بر ذخایر انرژی و منابع طبیعی کشور وارد نماید. از طرفی طراحی مسکن برای قشرکم درآمد جامعه در سالهای اخیر به عنوان یکی از چالش های جدی دولت محسوب میشود. طراحی و ساخت بسته های حمایتی دولت مانند مسکن مهر و عدم رضایت ساکنان نشان دهنده ضعف شدید طراحی واجرای این این نوع ساختمان ها را میدهد. از طرفی افزایش قیمت حامل های انرژی در بخش ساختمان هزینه های سنگینی را بردوش این قشر آسیب پذیر متحمل می سازد.پوسته ساختمان به عنوان یک از مهمترین قسمت های هدر رفت انرژی به شمار میرود و درمیان پنجره ها بیشترین سهم را ایفا میکنند. هدف از این مطالعه بررسی ابعاد پنچره به دیوار در طراحی مجتمع مسکونی برای قشرکم در آمد جامعه در مشهد است که نتایج حاکی از این است که بهینه ترین ابعاد مساحت پنجره به دیوار با توجه به پارامترهایی از قبیل کاهش مصرف بارهای سرمایشی و گرمایشی و همچنین نورگیری را با توجه به شبیه سازیی در نرم افزار دیزاین بیلدر 40 % دانست.

Keywords:

کاهش مصرف انرژی , مسکن کم درآمد , بهینه سازی مساحت پنجره به دیوار