دارورسانی هدفمند نانوذرات گلوکان متصل شده به دوکسوروبیسین و آنتی بادی ضد سلولهای سرطان پستان her2+

امروزه علم نانومدیسین در راستای کاهش عوارض جانبی داروهای شیمی درمانی شکل گرفته است. استفاده ازنانوپارتیکلهای هدفمند شده با آنتی بادی، یک گزینه مناسب جهت غلبه بر مشکل عوارض جانبی داروها می باشد.تحقیق حاضر به منظور اختصاصیت، حساسیت و دقت در تحویل آنتی بادی در نوعی از سلولهای سرطان پستان کهدارای افزایش بیان در آنتی ژن her2 خود هستند، انجام شده است. در ساخت این نانو پارتیکلها، حامل جدیدی از جنس پلیمربتا 1و 3 گلوکان که از دیواره مخمر کاندیدا آلبیکنس (فلور نرمال بدن انسان) استخراج شده مورد استفادهقرار گرفته است. پلیمرهای بتا 1و 3 گلوکان توسط لینکر سوکسینیک انهیدرید به پلی اتیلن ایمین وصل شدند تا با ایجادشارژ مثبت، باعث افزایش روند ورود به سلول گردند. سپی پلیمرهای تغییر شکل یافته، به داروی دوکسوروبیسینمتصل شده و با تکنیک خود تجمعی نانوپارتیکل ایجاد نمودند، نانوپارتیکل ها با آنتی بادی هرسپتینی که قبلا توسطپرآیودات سدیم اکسیدشده بود متصل و بدین ترتیب هدفمند شدند. اندازه گیری شارژ و سایز نانوپارتیکلها توسط دستگاهزتاسایزر انجام گرفت و سایز ذرات هدفمند شده 160 نانومترگزارش شد که اختلاف چندانی در سایز ذرات در فرم حاویآنتی بادی نسبت به فرم بدون آنتی بادی مشاهده نشد. تصاویر تهیه شده توسط میکروسکوپ الکترونی تاییدی بر ایجادفرم کروی نانو ذرات می باشد. نتایج آزمایشات اینویترو حاکی از اختلاف تاثیر نانوپارتیکلهای حاوی آنتی بادی بر روی سلولهای با بیان مختلف آنتی ژن her2 می باشد و لذا به نظر می رسد در هدف گیری فعال دارو موثر باشد که نتیجتا این مسیله در کاهش عوارض جانبی داروها در درمان سلولهای سرطانی پستان her2+ موثر میباشد.

Keywords:

بتا 1 و 3 گلوکان , دوکسوروبیسین , هدف گیری فعال , هرسپتین (trastuzumab)