بررسی اثرات سایتوتوکسیک عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل (officinale zingiber (بر رده سلولی 4T1 استخراج شده از تومورهای پستانی موش c/BALB و مقایسه آن با داروی تاکسول

شیوع سرطان پستان در کشورهای در حال توسعه در حال افزایش است و به صورت شایعترین بیماری بدخیم در بین زنان دنیا در آمده است. زنجب یل از جمله مهم ترین گیاهان طبی بوده و بو و طعم خاص آن ناشی از مخلوط زینجرون، شوگااول، جینجرول و روغن های فراری است که 3 درصد وزن زنجبیل را تشکیل می دهند و چربی آن در موش خاصیت ضد س رطانی نشان داده است. مواد و روش ها در این تحقیق عصاره هیدروالکلی را به روش سوکسله به دست آورده و سلول های سرطانی رده 4T1 را از بانک سلولی پاستور تهیه نموده سپس این سلول ها را با عصاره هیدروالکلی زنجبیل و تاکسول تیمار داده و توان زیستی آن ها با تست سنجش تترازولیوم (MTT (بررسی شد و تغییرات مورفولوژیکی نیز با تست پروپیدیوم آیوداید انجام شد. نتایج تاثیر عصاره هیدروالکلی زنجبیل بر سلول های سرطانی رده 4T1 وابسته به دوز و زمان بوده و باعث افزایش قدرت سایتوتوکسیسیتی تاکسول می گردد. بحث و نتیجه گیری عصاره هیدروالکلی زنجبیل، اثر سمیت سلولی بر روی سلول های سرطانی رده (4T1 (داشته و می تواند تاثیر داروی تاکسول را افزایش دهد، به طوری که با افزایش رقت عصاره به همراه داروی تاکسول میزان کشندگی سلول های سرطانی به میزان قابل توجهی افزایش یافت.

Keywords:

تاکسول , سرطان پستان , سمیت سلولی , عصاره زنجبیل