نقش توسعه گردشگری شهری در توسعه پایدار شهری(مطالعه موردی: شهر مشهد)

در سال های اخیر گردشگری به عنوان صنعت بدون دود، منبع درآمد سرشاری در تجارت جهانی و عنصر مهمی در بهبود و تنظیم موازنه بازرگانی و تراز پرداخت های بسیاری از کشورها شده است. رشد قابل توجه و چشمگیر گردشگری در پنجاه سال اخیر نشان دهنده ی اهمیت فراوان اقتصادی و اجتماعی این پدیده شده است. با توجه به این امر برآن شدیم تا توسعه این صنعت و بویژه گردشگری شهری و نقش آن را در دستیابی به توسعه پایدار شهری در شهر مشهد بررسی کنیم. این پژوهش که از نوع توصیفی و از بعد هدف، کاربردی می باشد به روش پیمایش با استفاده از پرسشنامه و با روش های آمار توصیفی و نرم افزار SPSS و EXCEL در جامعه آماری مدیران گردشگری و مدیران شهرداری شهر مشهد با حجم 100 نفر بصورت تمام شمار انجام شده است . نتایج آزمون آلفای کرونباخ جهت بررسی پایایی ابزار سنجش نشان می دهد مقدار ضریب آلفای کرونباخ برای متغیرهای پژوهش بالاتر از 0/7 بوده و ابزار سنجش از پایایی لازم برخوردار است. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که فرضیه اصلی و فرضیه های فرعی پژوهش تایید شده و گردشگری شهری در شهر مشهد در دستیابی این شهر به توسعه پایدار شهری مهمترین نقش را ایفا می کند و ابعاد اجتماعی و فرهنگی گردشگری شهری در رسیدن به توسعه پایدار شهری شهر مشهد نقش اصلی و کمکی را ایفا می کنند و در صورت توجه به آنها میتوانند راه را برای دستیابی به توسعه پایدار شهری در شهر مشهد هموارتر کنند.