موانع سازمانی اجرای نظام پیشنهادات در سازمان تامین اجتماعی اصفهان

هدف پژوهش حاضر تعیین موانع سازمانی اجرای نظام پیشنهادات در سازمان تامین اجتماعی اصفهان بود.روش پژوهش توصیفی-پیمایشی و جامعه آماری شامل 187 نفر مدیر و402 نفرسایر کارکنان سازمان تامین اجتماعی اصفهان در سال 1387 بود. حجم نمونه برآورد شده بوسیله فرمول حجم نمونه 107 نفر مدیر و 169 نفر از کارکنان بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با جامعه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شاملپرسشنامه58 سیوالی محقق ساخته بود که ضریب پایایی آن 82/0 محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های حاصله از ابزار اندازه گیری از روشهای آماریT تک متغیری و آزمون تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد:میانگین حاصله در پنج موانع اجرای نظام پیشنهادات در سازمان تامین اجتماعی اصفهان،عدم کفایت آموزش و شناخت مدیران وکارکنان ، ساختار سلسله مراتبی وعدم انعطاف پذیری قوانین ، محدودیت های مالی،رفتارهای سازمانی نهادینه شده و سبک وشیوه مدیریتی مدیران ، بزرگتر از سطح متوسط(3)بود.F مشاهده شده در سطح05/0 ≤ p تفاوت معنا داری رابین میانگین نظرات مدیران و سایرکارکنان در خصوص موانع سازمانی اجرای نظام پیشنهادات در سازمان تامین اجتماعی اصفهان نشان نداد.

Keywords:

موانع سازمانی , نظام پیشنهادات , سازمان تامین اجتماعی اصفهان , مدیریت مشارکتی