بررسی رابطه مدیریت استعداد وسرمایه اجتماعی بریادگیری سازمانی مطالعه موردی شهرداری های غرب استان مازندران

هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه مدیریت استعداد و سرمایه اجتماعی با یادگیری سازمانی(مطالعه موردی کارکنان شهرداری های غرب استان مازندران)می باشد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری به کمک جدول مورگان و از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 205 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، سه پرسشنامه معتبر شامل پرسشنامه مدیریت استعداد اوهلی((2007 با پایایی 0/84و پرسشنامه سرمایه اجتماعی (پانتام،(1995با پایایی 0/88 و پرسشنامه یادگیری سازمانی (نیفه،(2001 با پایایی 0/81 بود.روش تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی(شامل: آزمون کلموگروف اسمیرنف و آزمون ضریب همبستگی پیرسون )به کمک نرم افزار SPSS22 بود. یافته های تحقیق حاکی از این بود که بین مدیریت استعداد با یادگیری سازمانی و بین سرمایه اجتماعی با یادگیری سازمانی کارکنان شهرداری های غرب استان مازندران رابطه معنی داری وجود داشت. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که از بین مولفه های مدیریت استعداد (جذب و استخدام، شناسایی کارکنان، بکارگیری استعدادها، توسعه استعداد، نگهداری استعداد) و مولفه های سرمایه اجتماعی(شبکه های اجتماعی، همکاری، تعهد، ارزش ها، روابط، فهم متقابل،اعتماد) با یادگیری سازمانی رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

مدیریت استعداد , سرمایه اجتماعی , یادگیری سازمانی , شهرداری های غرب استان مازندران