اثربخشی برنامه های همانی کار و زندگی و استراتژی های تعارض فردی برراندمان کارکنان

پژوهش حاضر به بررسی و تعریف تعادل کار و زندگی نیروی انسانی و اثرات آن بر سلامتی و بهروزی آنها میپردازد. گرفتار شدن در دام ساعتهای طولانی کار و تلاش برای رسیدن به سطح مطلوب زندگی بسیار آسان است اما در این روند، رابطهها، رشد شخصی، سرگرمیها، اوقات فراغت و رضایت فردی فراموش میشود. نتایج نشان میدهد که افراد با نگرش مثبت و بهره مند از استراتژیهای مقابله باتعارض، توانایی بیشتری برای دستیابی به بهروزی دارند. تعادل کار و زندگی سازمانی، غیرمادی بوده وارتباط مستقیمی با بهروزی کارکنان ندارد، ولی از طریق استراتژی های تعارض فردی می تواند در ارتقاء بهروزی نیروی انسانی موثر باشد

Keywords:

تعادل کار و زندگی , بهروزی کارمند , استراتژی های تعارض فردی , کار انعطاف پذیر