ارائه روشی نوین در بحث آبگیری و انتقال آب از رودخانه ها با استفاده از روش فیلتراسیون abstract
بحث آبگیری از رودخانه ها همیشه یکی از مهمترین موارد مساله ساز در زمینه تحویل و توزیع آب بوده است مهمترین عامل در طراحی یک آبگیر انتقال دبی مورد نظر با کمترین با رسوبی است در سطح دنیا تحقیقات زیادی از طریق مدلهای فیزیکی و ریاضی در این زمینه صورت گرفته که هر کدام مزایا و معایب خاص و منحصر به فرد خود را دارد. هدف از این تحقیق ارائه روشی نوین در انتقال آب از رودخانه هایی که بار رسوبی زیادی دارند می باشد. در این روش به جای استفاده از دریچه های آبگیر و آبنیه های مربوط به قبل و بعد از آن، در جلو بند انحرافی به ارتفاع تاج سد و تا مسافتی در بالا دست ذرات درشت دانه با دانه بندی خاص ریخته می شود. سپس درون این توده درشت دانه لوله هایی با قطر معین که در روی آنها سوراخهایی تعبیه شده جایگذاری می گردد. به عبارت دیگر ذرات شن و ماسه به عنوان فیلتر برای لوله های زهکش عمل کرده و آب عاری از رسوب پس از عبور از بین ذرات درشت دانه از طریق لوله های زهکش به درون حوضچه ای سرپوشیده به عنوان Manhole تخلیه شده و از آنجا وارد لوله و با کانال اصلی انتقال آب می گردد. مهمترین مزیت این سیستم آنست که اهالی محلی را وادار به نگهداری و اصلاح سیستم و شستشوی فیلتر می کند چون با پرشدن فضاهای خالی فیلتر ازرسوبات دبی ورودی به لوله های زهکش کاهش یافته و متعاقبا آب دریافتی در پایین دست نیز کم خواهد شد. طراحی قطر، طول و ترتیب لوله های کارگذاری شده و همچنین دانه بندی فیلتر مورد استفاده باید براین اساس استوار باشد که آب عاری از رسوب با دبی مورد نیاز به پایین دست منتقل گردد. مزیت این روش علاوه برکاهش رسوبات وارده به آبگیر آنست که از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه بوده و از آن می توان به راحتی و با راندمان بالا در مباحث انتقال آب بهره برد.