بررسی فراوانی خودکشی در مراجعه کنندگان به مراکز درمانی شهرستان قوچان در سال 92 و 93

خودکشی عامل مرگ تعداد قابل ملاحظه ای از افراد جامعه و بر هم زننده سلامت روانی بسیاری از خانواده هاست و اقدام به خودکشی نیز یک مساله مهم بهداشت عمومی محسوب می گردد. در سال های اخیر شاهد روند رو به رشد نرخ خودکشی نسبت به بیست سال گذشته در جنس مردان و زنان هستیم. و این توضیح ارایه می شود، که شرایط زندگی، فشارهای روحی، روانی را در افراد افزایش می دهد و این افزایش، به خصوص در میان افراد جوان بیشتر مشهود است. و این مطالعه، با هدف بررسی فراوانی خودکشی در مراجعه کنندگان به مراکز درمانی شهرستان قوچان انجام شد.یافته ها: بررسی های انجام شده، نشان داد که، خودکشی موفق از 3/6 به 5/3 در صد هزار افزایش و اقدام به خودکشی از 297/9 به 208 در صدهزار کاهش یافته است. اقدام به خودکشی در جمعیت شهری بیش از روستایی، در زنان بیش از مردان و درمتاهلین بیش از مجردین می باشد. از نظر تحصیلات بیش از 98 درصد اقدام کنندگان به خودکشی تحصیلات دیپلم و کمتر از آن را داشتند میانگین سنی بیشتر افراد 35-25 سال بود و در این خصوص تفاوت معنی داری بین جمعیت شهری و روستایی، زنان و مردان مشاهده نشد. مسمومیت دارویی، شایع ترین روش اقدام به خودکشی در شهرستان در هر دو جنس بود و روش حلق آویز، در اقدام به خودکشی موفق، بیشترین استفاده را داشته است.نتیجه گیری:پیشگیری از افکار و رفتار خودکشی و کنترل عوامل مستعد کننده آن علاوه بر آن که نیاز به آگاه سازی جامعه و مدیریت مسایل روحی روانی دارد، نیاز به برنامه ای جامع و چند بخشی در سطح جامعه داشته و تنها محدود به مداخله در بخش پزشکی یا روان پزشکی نیست.

Keywords:

فراوانی , خودکشی , مراکز درمانی