رحم جایگزین در فقه و حقوق

یکی از مسایل نوپدید در عصر حاضر و در جامعه پزشکی نوین، استفاده از رحم جایگزین جهت باروری زوجهایی که به دلایل مختلف قادر به تلقیح طبیعی نیستند، می باشد. تلقیح مصنوعی به چندین صورت امکانپذیر است ( لقاح درون رحمی یا خارج رحمی)؛ و مورد بحث ما در این مقاله تلقیح اسپرم مرد با تخمک زن (زن و شوهر قانونی) در محیط آزمایشگاه و انتقال آن به رحم زن ثالث می باشد. در حقوق ایران، طفلی که از رحم جایگزین متولد شده را به صاحبان نطفه منتسب می دانند. پژوهش حاضر به بررسی احکام وضعی در باب مسیله انتقال جنین و قرارداد های حاصل از رحم جایگزین می پردازد.