ارزیابی سیستم دوچرخه های اشتراکی در کلان شهرها با استفاده از تحلیل سلسله مراتبیAHP -مطالعه موردی: شهر مشهد

آلودگی روز افزون هوا در کلان شهرها، مدیران و کارشناسان را به استفاده و توسعه ی سیستم های حمل و نقل همگانی با آلودگی های زیست محیطی کمتر ترغیب می نماید. در میان مدهای حمل و نقل همگانی نیز، سیستم دوچرخه های اشتراکی کمترین آلودگی زیست محیطی را داشته و توسعه ی آن نقش به سزایی در کاهش آلودگی و بهبود ترافیک کلان شهرها ایفا می کند. در این مقاله نیز این سیستم حمل و نقل همگانی در شهر مشهد مورد ارزیابی قرار گرفته است. متدولوژی تحقیق نیز تحلیل سلسله مراتبی((AHP بوده است و براساس نتایج، نحوه بهره برداری از سیستم و میزان ارتباط و هماهنگی آن با سایر مدهای حمل و نقل همگانی دارای بیشترین تاثیر در افزایش مطلوبیت و بهبود کارآیی سیستم شناخته شده اند و سیستم دوچرخه های اشتراکی مشهد نیز براساس این تحلیل، 65% از کارآیی مطلوب و ایده آل را کسب کرده است. موثرترین زیرمعیارها در کارآیی این سیستم نیز ارتباط و هماهنگی سیستم با مدهای حمل و نقل همگانی مترو و قطار شهری و ساعات خدمات سیستم و سهولت ثبت نام در سیستم تعیین شده اند.

Keywords:

سیستم دوچرخه های اشتراکی , حمل و نقل همگانی , تحلیل سلسله مراتبی