تغییر روش آبرسانی باغهای حاشیه زاینده رود از روش پمپاژ به ثقلی

با توجه به اینکه مدیریت عرضه و تقاضا امری اجتنآب ناپذیر است و ارزش واقعی آب نیز بر همگان روشن است اما درعین حال مدیریت استفاده از آب و هزینه ای که برای بدست آوردن آب می کنیم و توجه به اصول توسعه پایدار در این رهگذر قآبل چشم پوشی نیست و با گذشت زمان نیز این موضوع به شکل پررنگ تری دیده می شود. در حال حاضر با توجه به اینکه بسیاری از زمین های کشاورزی و باغات از آبهای سطحی آبیاری می شوند استفاده از پمپاژ برای رساندن آب بر سر مزارع و باغات امری مرسوم است در صورتیکه در بسیاری از مناطق با توجه به آمار و قآبلیتهای طبیعی نیاز به استفاده از پمپاژ نیست و به روش ثقلی نیز می توان این آب را انتقال داد در مسیری که این موضوع بررسی شد یعنی در فاصله سد زاینده رود و پل زمان خان 318 مورد پمپاژ وجود دارد که آبی حدود 140 میلیون متر مکعب انتقال داده می شود.

Keywords:

مدیریت , عرضه , تقاضا , توسعه پایدار , انرژی , محیط زیست , دیزل پمپ , زاینده رود