بررسی توبه باغی در فقه امامیه
Publish place: کنفرانس بین المللی آینده پژوهی،علوم انسانی و توسعه
Publish Year: 1395
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 484
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
NCFHD02_132
Index date: 26 April 2017
بررسی توبه باغی در فقه امامیه abstract
نهاد توبه از جمله تاسیساتی است که در حقوق جزای اسلامی و در راستای کیفرزدایی، در پرتو جلب همکاری و مشارکت بزهکار در فرآیند مبارزه با بزهکاری پیش بینی شده است. بدون تردید موثرترین راه به منظور نیل به اهداف حقوق جزا، اقدامات داوطلبانه ای است که مجرم بدون احساس اعمال فشار از خارج، برای ترمیم آثار جرم ارتکابی و تغییر مسیر زندگی و اصلاح خویش انجام می دهد. قانونگذار با تفکیک نقش توبه در جرایم مختلف، تاثیر توبه در سقوط مجازات حدی را در ماده 114 قانون مجازات اسلامی مورد حکم قرار داده و در ماده 115 آن ضمن تفصیل جرایم تعزیری به اعتبار شدت و ضعف مجازات آنها و بدون توجه به طبقه بندی این نوع از جرایم به تعزیرات شرعی و مجازاتهای بازدارنده، احکام ناظر به نقش توبه در تعزیرات را بیان کرده است به نحوی که به موجب آنگاه توبه موجب سقوط کیفر قلمداد شده و گاه به نوعی بر بی اثری آن حکم کرده است. ماده 114 قانون مجازات اسلامی در این رابطه مقرر می دارد در جرایم موجب حد به استثنای قذف و محاربه هرگاه متهم قبل از اثبات جرم، توبه کند و ندامت واصلاح او برای قاضی محرز شود، حد از او ساقط میگردد. همچنین اگر جرایم فوق غیر از قذف با اقرار ثابت شده باشد، در صورت توبه مرتکب حتی پس از اثبات جرم، دادگاه میتواند عفو مجرم را توسط رییس قوه قضاییه از مقام رهبری درخواست نماید در این مقاله باتوجه به مبانی فقهی به بررسی توبه باغی در فقه امامیه می پردازیم.
بررسی توبه باغی در فقه امامیه authors
فاطمه عظیمی
عضو هییت علمی گروه حقوق دانشگاه پیام نور