تحلیل ساختاری روابط منابع اطلاعات خودکارآمدی، باورهای خودکارآمدی، هدف گذاری و خودتنظیمی با عملکرد ریاضی

پژوهش حاضر با هدف تحلیل ساختاری روابط متغیرهای منابع اطلاعات خودکارآمدی، باورهای خودکارآمدی، هدف گذاری و خودتنظیمی با عملکرد ریاضی انجام شد. جامعه پژوهش کلیه دانش آموزان پایه نهم مقطع متوسطه اول شهرستان سنندج هستند که از این جامعه به شیوه تصادفی، نمونه ای به حجم 396 دانش آموز انتخاب گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه های منابع اطلاعات خودکارآمدی در ریاضیات، پرسشنامه هدف گذاری، پرسشنامه خودکارآمدی ریاضی و پرسشنامه خودتنظیمی ریاضی بود. نتایج حاصل از آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول بیانگر پایایی و روایی مناسب ابزار پژوهش بود. داده ها با استفاده از تکنیک آماری مدل یابی معادلات ساختاری (تحلیل مسیر تاییدی) با نرم افزار LISREL 8/50 تحلیل شد، نتایج بیانگر آن اند: متغیر باورهای خودکارآمدی دارای اثر مستقیم، مثبت و معنادار در سطح 0/01 بر عملکرد ریاضی به مقدار (0/589) و فاقد اثر غیرمستقیم و اثر کل بر متغیر عملکرد ریاضی برابر با (0/589) بود. متغیر هدف گذاری دارای اثر مثبت، مستقیم و معنادار در سطح 0/01 بر عملکرد ریاضی به مقدار (0/453)، اثر غیرمستقیم مثبت (0/211) و اثر کل (0/664) بر متغیر عملکرد ریاضی بود. متغیر خودتنظیمی دارای اثر مثبت، مستقیم و معنادار در سطح 0/01 بر عملکرد ریاضی به مقدار (0/326)، اثر غیرمستقیم مثبت (0/190) و اثر کل (0/516) بر متغیر عملکرد ریاضی بود. متغیر منابع اطلاعات خودکارآمدی دارای اثر مثبت، مستقیم و معنادار در سطح 0/01 بر عملکرد ریاضی به مقدار (0/113)، اثر غیرمستقیم مثبت (0/541) و اثر کل (0/654) بر متغیر عملکرد ریاضی بود.

Keywords:

منابع اطلاعات خود کارآمدی , باورهای خودکارآمدی , هدف گذاری , خودتنظیمی , عملکرد ریاضی