رابطه تاب آوری با موفقیت تحصیلی در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی 95 - 1394

زمینه و اهداف: شناخت ارتباط برخی ویژگیها از جمله تاب آوری، با موفقیت تحصیلی کمک کننده است. لذا این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین تاب آوری و موفقیت تحصیلی در دانشجویان دندانپزشکی ترتیب داده شد. مواد و روشها: این مطالعه همبستگی از نوع مقطعی بود که تعداد 185 نفر از دانشجو ان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به ی روش نمونه گیری آسان، در آن شرکت داشتند. ابزار تاب آوری، پرسشنامه کونور - دیویدسون و ملاک اندازه گیری موفقیت تحصیلی معدل نمره آزمون علوم پایه بود. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون کای دو و رگرسیون لجستیک انجام شد. برای رعایت کامل اخلاق در پژوهش، برای دانشجویان، موضوع تحقیق توضیح داده شد و بعد از گرفتن رضایت شفاهی، در مطالعه شرکت داده شدند. یافتهها: بین نمره تاب آوری با نمره علوم پا ه به عنوان ملاک موفقیت تحصیلی ارتباط مثبت و مستقیم معنی دار مشاهده شد. میانگین نمره ی تاب آوری 27 / 62 بود. حداقل نمره تاب آوری 21 و حداکثر نمره تاب آوری 91 تعیین شد. 7/ 82 درصد دارای نمره علوم پایه بیشتر از 120 )موفق( و 4/ 12 درصد دارای نمره علوم پایه کمتر از 120 )غیرموفق( بودند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه برای برنامهریزان آموزشی، بسیار مفید است. در برنامه فعلی آموزشی دندانپزشکی تاکید بیشتر بر صلاحیت های حرفه ای به عنوان عامل موفقیت تحصیلی است، در حالی که برخی خصوصیات شخصیتی فردی هم با موفقیت تحصیلی مستقیما در ارتباط هستند. لذا بر لزوم تغییر و اصلاح برنامههای آموزشی به سمت پرورش ابعاد شخصیتی موثر بر منش و رفتار حرفه ای تاکید میشود.

Keywords:

تاب آوری , موفقیت تحصیلی , دانشجویان دندانپزشکی