پیشبینی اضطراب امتحان بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه در دانش آموزان متوسطه دوم شهرگرگان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و اضطراب امتحان در دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان گرگان انجام گرفت . روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیهی دانشآموزان متوسطه دوره دوم شهرستان گرگان در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ میباشد. که تعداد آنها ۹۹۵۵ نفر میباشد. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری خوشهای چند مرحله ای و حجم نمونه ۳۶۹ نفر انتخاب شد. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار و پرسشنامه اضطراب امتحان بود. از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین طرحواره های ناسازگار اولیه و مولفه های آن با اضطراب امتحان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. نتایج دیگر بیانگرآن بود که طرحواره های ناسازگار اولیه قادرند اضطراب امتحان را در دانش آموزان پیشبینی نمایند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، آموزش و پرورش میتواند برنامه های جامعی در جهت آموزش مهارت ها جهت اصلاح طرحواره های ناسازگار اولیه وکاهش اضطراب امتحان دانش آموزان اجرا نماید و از این طریق کارآیی فعالیت های دانش آموزان را در تحصیل و سایر حیطه های زندگی آنها افزایش دهد.

Keywords:

طرحواره , طرحواره های ناسازگار اولیه , اضطراب امتحان , دانش آموزان