بررسی فراوانی بلاستوسیستیس در بیماران دارای انواع بدخیمی ها در مقایسه با جمعیت کنترل

مقدمه: بلاستوسیستیس یکی از تک یاخته های انگلی شایع دستگاه گوارش انسان و بسیاری از حیوانات بوده و انتشار جهانی دارد.در افراد دارای نقص سیستم ایمنی مانند بیماران تحت درمان با داروهای شیمی درمانی یا بیماران مبتلا به انواع بدخیمی ها احتمال بروز علایم بالینی در بلاستوسیستوزیس بیشتر بوده اما در افراد سالم بیماری اغلب خود محدود شونده است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی بلاستوسیستیس در مبتلایان به انواع بدخیمی ها در مقایسه با گروه کنترل بود. مواد و رو شها: در این مطالعه توصیفی - مقطعی که از خرداد 1392 آغاز شد و تا پایان تیر ماه 1393 ادامه یافت در مجموع 116 نمونه مدفوع از بیماران مبتلا به انواع بدخیمی های بستری در بیمارستان امام رضا (ع) جمع آوری شد. همچنین تعداد 83 نمونه مدفوع نیز از مراجعین سرپایی آزمایشگاه بیمارستان مذکور که دارای هیچ گونه نقص سیستم ایمنی نبودند برای گروه کنترل دریافت شد. مشخصات ظاهری مدفوع شامل رنگ و قوام آن ثبت شد و یک لام مستقیم با سرم فیزیولوژی و لوگول از هر نمونه تهیه و زیر میکروسکوپ بررسی شدند. همچنین با استفاده از روش تغلیظی فرمالین - اتر نمونه ها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری χ2 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج: در این مطالعه مجموعا از 199 نفر در دو گروه مورد و شاهد، نمونه های مدفوع جمع آوری شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. فراوانی بلاستوسیستیس در گروه مورد 17 نمونه ) 73 / 14 %( بود که از این تعداد 14 نمونه ) 2/ 19 %( در بیماران مبتلا به سرطان و 3 نمونه ) 5/ 12 %( در افراد دارای لوسمی مشاهده شد. علی رغم فراوانی پایین بلاستوسیستیس در گروه مورد، شیوع آن در گروه شاهد 28 نمونه ) 7/ 33 %( بود، که از نظر آماری بین دو گروه اختلاف معنی داری مشاهده شد ) 100 / )P= 0 بحث و نتیجه گیری: در نتیجه گیری کلی می توان اظهار داشت که بیماران مبتلا به سرطان که تحت شیمی درمانی هستند باید برای عفونت هایی که می توانند به صورت فرصت طلب عمل کنند مانند بلاستوسیستیس، غربال گری شوند. با توجه به زیونوز بودن انگل انجام مطالعات تکمیلی برای شناسایی ساب تایپ های انگل ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

بلاستوسیستیس , بدخیمی , فراوانی , کنترل