بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار (EFT) بر سازگاری زناشویی و عواطف مثبت زوج های دارای روابط خارج از ازدواج

پژوهش حاضر به بررسی اثر درمان هیجان مدار(EFT) بر میزان سازگاری زناشویی و احساسات مثبت نسبت به همسر در افراد دارای روابط خارج از ازدواج می پردازد. این تحقیق از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون و با گروه گواه است. بدین منظور تعداد 12 نفر از افراد متاهل که بدلیل تعارض های زناشویی به مراکز مشاوره خصوصی در سطح شهر مشهد مراجعه نمودند، با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. از این تعداد، 6 نفر در گروه آزمایشی و 6 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. تمام شرکت کنندگان پرسشنامه سازگاری زناشویی (DAS) و پرسشنامه احساسات مثبت نسبت به همسر (PFQ) را تکمیل کردند. افراد گروه آزمایشی در 9 جلسه درمان 1/5 ساعته درمان (EFT) شرکت کردند. یک هفته پس از خاتمه جلسات درمانی، افراد هر دو گروه مجددا پرسشنامه های مذکور را تکمیل نمودند. نتایج آزمون t مستقل بروی میانگین نمره های پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش و کنترل نشان داد بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد. این یافته به این معناست که رویکرد هیجان مدار بر افزایش میزان سازگاری زناشویی و احساسات مثبت نسبت به همسر در افراد دارای روابط خارج از ازدواج موثر بوده است. نتایج فرضیه های فرعی پژوهش نشان می دهد که این رویکرد بروی زنان بیشتر از مردان موثر بوده است. همچنین سایر نتایج بیانگر آنند که در گروه آزمایشی، (EFT) در خرده مقیاس های رضایت مندی، همبستگی و ابراز محبت زناشویی نتایج مطلوبی داشته است اما در مقیاس توافق زناشویی اثر بخشی، مطلوب مشاهده نشده است.

Keywords:

درمان هیجان مدار , سازگاری زناشویی , عواطف مثبت , روابط خارج از ازدواج