تاثیر بازخورد خودکنترلی در سطوح ذهن آگاهی مختلف بر اکتساب یک مهارت مجرد

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر بازخورد خودکنترلی در سطوح ذهن آگاهی مختلف بر اکتساب یک مهارت مجرد بود. بدین منظور 60 دانشجوی دختر در دامنه سنی 18 الی 24 سال از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال 1395 به صورت نمونه در دسترس و هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در 4 گروه 15 نفره قرار گرفتند. در این تحقیق از فرم اطلاعات شخصی، آزمون چندوجهی ذهن آگاهی (FEMQ) و آزمون دقت شوت ثابت بسکتبال، به عنوان ابزار استفاده شد. آزمودنی ها به طور هم زمان شوت بسکتبال را آموزش دیدند. پس از اتمام جلسات آموزش و تمرین، برای گروه اول بازخورد خودکنترلی با ذهن آگاهی بالا و برای گروه دوم بازخورد خودکنترلی با ذهن آگاهی پایین، برای گروه سوم بازخورد جفت شده با ذهن آگاهی بالا و برای گروه چهارم بازخورد جفت شده با ذهن آگاهی پایین اعمال شد. آزمون اکتساب یک ساعت پس از اتمام تمرینات به عمل آمد. گروه های خودکنترل بر زمان بازخورد خود، کنترل داشتند و بازخورد را پس از هر کوششی که احساس نیاز کردند، دریافت نمودند. گروه های جفت شده بر زمان تقاضای بازخورد کنترلی نداشته و زمان دریافت بازخورد برای هر آزمودنی جفت شده مشابه با ترتیبی بود که همتای خودکنترلی او برای آن کوشش ها بازخورد دریافت کرد. اطلاعات به وسیله آزمون تحلیل واریانس دوعاملی ترکیبی و آزمون تعقیبی LSD تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد عملکرد دو گروه ذهن آگاهی بالا-بازخورد خودکنترلی و ذهن آگاهی بالا-بازخورد جفت شده تفاوتی نداشتند. میزان خطای آزمودنی های گروه ذهن آگاهی پایین-بازخورد خودکنترلی در دوره های زمانی پیش آزمون و اکتساب تفاوت معنی داری داشت؛ بنابراین می توان از بازخورد خودکنترلی در کنار تمرینات ذهن آگاهی جهت یادگیری مهارت های مجرد استفاده نمود.

Keywords:

بازخورد , خودکنترلی , ذهن آگاهی , اکتساب , مهارت